bieggat (verb)
-
(om vind)
(verb) blåse
- Dál bieggá garrasit.
- Det blåser hardt i dag.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bieggat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bieggat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bieggat verb intransitiv infinitiv